باور نمی کنم
هرگز باور نمی کنم
که سالهای سال زنده ماندنم بطول انجامد .
یک کاری خواهد شد
زیستن مشکل شده است ولحظات چنان به سختی و سنگینی بر من گام می نهند
و دیر می گذرند که احساس می کنم خفه می شوم .
هیچ نمی دانم چرا؟
اما می دانم کس دیگری به درون من پا نهاده است
و اوست که مرا چنان بی طاقت کرده است که احساس می کنم دیگر نمی توانم
در خودم بگنجم ، در خود بیارامم.
از بودن در خویش بزرگتر شده ام واین جامه بر من تنگی میکند.
این کفش تنگ و بی تابی فرار!
عشق آن سفر بزرگ!...
اوه چه می کشم!
چه خیال انگیز و جانبخش است
اینجا نبودن!!!
دکتر شریعتی
روزشمارامتحان دوشنبه۸ فروردین
نظرات و توصیه های آقای دکتر یادگاری عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی
مطالب Basic را نزدیکی های امتحان Select کنید و بخوانید. مثلاً برای طراحان سئوال اکثراً توکسونومی 2 و 3 مطرح است و توکسونومی 1 دیگر فراموش شده است. چون فقط نقش حافظه ای دارد و ارزش دیگری ندارد و برای طرح سئوال از توکسونومی 2 و 3 اغلب طراحان سئوال به دنبال درمان هستند. مثلا مریضی آمده با تب – سردرد - Rose spot … حالا چه درمانی برای بیمار پیشنهاد می کنیم. این توکسونومی 2 است. پس شما هم اگر می خواهید موفق شوید بروید اول درمان را بخوانید. یا حتی در بیماری های گوارش و … برای طراحان سئوال خیلی راحت تر است که درمان طرح کنند. پس:
1) اولین Chapter که تأکید می کنیم درمان است. بخصوص درمانها را هم Select کنید. یکی Choice ها را انتخاب کنید. یعنی داروی انتخابی آن بیماری و یکی Specialized
TB در مثلاً فرد حامله را یا درمان TB در فردی که نارسایی کلیه دارد یا نارسایی کبد دارد و لازم نیست همه درمانها را بخوانید و حفظ کنید. نکته دیگر اینکه دوز یاد نگیرید. استثنائاً بی تجربه هایی هستند که دوز دارو را می دهند. PerCent ها را هم نمی دهند.
2) دوم علایم کلینیکی است. برای توکسونومی 2 و 3 درآوردن علائم کلینیکی بعد از درمان خیلی مهم است. بخصوص علایم diagnostic یک بیماری را. مثلاً برای تیفوئید Rose spot را مثال زدیم. تب و سردرد و بی خالی و ضعف اینها اکثراً non specific است ولازم به توجه به آنها نیست.
3) Diagnostic یا تشخیص است. آنهایی که برای تشخیص Choice هستند را بیشتر دقت کنید.
4) پیشگیری نیز در درجه بعدی اهمیت قرار دارد.
بعد از اینها پاتوژنز – اپیدمیولوژی<ر چند خط کوتاه توضیح داده سئوال در می آورند. طراحی سئوالات در USMLE بسیار علمی است در عین حال که ظاهر سئوال بسیار ساده است. چون سیستم طراحی سئوال دارند. ولی در کشور ما فعلاً اینطور نیست.
من خودم چون از این روشها استفاده کردم نتیجه گرفتم . یعنی بدانید که از چه چیزهایی سئوال در می آورند حالا شما ببینید کسی که می خواهد همین چیزهایی که Select کرده را بخواند در فاصله زمانی کوتاهی می تواند بخواند.
بعضی ها مارکر رنگ نوشته های کتابشان 3 رنگ است برحسب اهمیت و دم امتحان فقط رنگ خاص را می خوانند یعنی highly selective
من خودم چون از این روشها استفاده کردم نتیجه گرفتم . یعنی بدانید که از چه چیزهایی سئوال در می آورند حالا شما ببینید کسی که می خواهد همین چیزهایی که Select کرده را بخواند در فاصله زمانی کوتاهی می تواند بخواند.
بعضی ها مارکر رنگ نوشته های کتابشان 3 رنگ است برحسب اهمیت و دم امتحان فقط رنگ خاص را می خوانند یعنی highly selective ها را که خیلی کار خوبی است. چون سریع می روند روی نکات لازم برای review و گرنه حجم مطالب بسیار زیاد است و در فرصت های کم مانده به امتحان نمی توان همه مطالب را review کرد.
نکته دیگر اینکه در خود امتحان به شما گوشزد می کنم اولین گزینه ای که در امتحان به ذهنتان آمد همان را بزنید معمولاً جواب همان خواهد بود.
نکته دیگر : چیزهایی که در مملکت خودمان شایع تر است را بیشتر بخوانید. مثلاً اگر بخواهید عفونی را در نظر بگیرید TB بسیار مهم است و همیشه سئوال است بعد سالمونلا – بروسلا – مالاریا – اخیراً ایدز مهم شده بعد شیگلا و سپسیس. اکثراً سئوالها محور اینها می چرخد. ولی مثلاً ممکن است یک سئوال درباره EBV بدهند. رفرانس های معرفی شده از هاریسون را اول بخوانید و بیشتر اهمیت دهید.
توصیه هاونظرات اساتید دیگر
آقای دکتر محمد محمدی قبول شدن را معلول دو قضیه می دانند:
1) داشتن دانش کافی که نیاز به مطالعه بیشتر داردو هوش سئوال خوانی که برای رسیدن به آن نیاز به شناخت بیشتر افراد دارد. به عبارتی باید خود را بجای طراح سئوال گذاشت که در هنگام مطالعه به چه موضوعأB FONT-FAMILY: Tahoma">این است که هدف از رزیدنت شدن فقط رسیدن به مادیات بیشتر نباشد. بلکه اهداف مختلف و پویایی را در ذهن تداعی نمایند. این زمینه روانی بهتری برای موفقیت ایجاد می نماید .
تأکید بر مطالعه در حاشیه تست ها دارند و نظرشان این است که از عوامل موفقیت یکی این است که بعد از زدن تست ها حتماً در زمینه آن تست مطالعه بیشتری صورت گیرد. این از عوامل بسیارمهم موفقیت در یادگیری به حساب می آید.
توصیه های آقای دکتر میرباقری (گوارش)
نظرشان بر این است که وقت خود را فقط روی موضوعاتی خاص تلف نکنند بلکه برای قبولی در امتحان نیاز به مطالعه فراگیر و موضوعات متنوعی دارند که در امتحان سئوال می آید.
توصیه های آقای دکتر سروش
این است که هدف از رزیدنت شدن فقط رسیدن به مادیات بیشتر نباشد. بلکه اهداف مختلف و پویایی را در ذهن تداعی نمایند. این زمینه روانی بهتری برای موفقیت ایجاد می نماید .
توصیه خانم دکتر گرانپایه (جراحی)
برنامه ریزی حداقل 6 ماهه را برای امتحان رزیدنتی ضروری می دانند.
مطالعه کتب باید با زبان انگلیسی باشد تا از خطاها پرهیز شود و نیز باید مطالعه همراه با دیدن بیماران مختلف باشد . برای مثال هنگام خواندن بیماری آسم ابتدائاً بیمار مبتلا به آسم دیده شود و management اوبررسی گردد و سپس بلافاصله قسمت مربوط به آسم خوانده شود.
توصیه آقای دکتر علیدوستی (قلب)
از علل موفقیت در امتحان عمقی خواندن دروس می باشد. سطحی خواندن دروس باعث فراموشی زودتر و ناکام ماندن تلاشها می شود.
توصیه آقای دکتر عباسی (ارتوپدی اطفال)
توصیه به Review بیشتر مطالب – تشکیل خلاصه و چکیده و سئوالات 4 جوابی و تشریحی کوتاه بسیار مفید فایده خواهد بود.
توصیه آقای دکتر واحدی (گوارش)
نظرشان این است که بعد از اتمام درس پزشکان عمومی کار نکنند و بلافاصله به فکر تخصص باشند تا از اهداف خود دور نشوند.
توصیه های آقای دکتر محمود زاده (جراحی)
هر نسل که می گذرد ضریب هوشی شان بالاتر است. کسی که فاصله بیاندازد باید با کسانی رقابت کند که هوش بالاتر دارند وup to date تر هستند. لذا باید خود را up to date نگهدارید وتا دیر نشده وارد رشته های تخصصی شوید.
توصیه آقای دکتر جزایری (غدد)
با یک بار شکست مأیوس نشوید و در صورت شکست به مطالعات خود عمق و وسعت بیشتر ببخشید. قبولی مستلزم داشتن اراده قوی و سپس هوش و معلومات بسیار است.
توصیه آقای دکتر خدابنده (خون)
1. به نتیجه کار فکر نکن چرا که باعث اضطراب می شود.
2. در امتحان برای سئوالهایی که شک دارید وقت خود را تلف نکیند. آنها را علامت بگذارید و بعد از یک دور چرخش چنانچه قبلاً آن را خوانده باشید حتماً یادتان می آید.
روزشمارامتحان یکشنبه ۷ فروردین
توصیه های آقای دکتر صالحی فوق تخصص روماتولوژی جهت شرکت درامتحان رزیدنتی
انگیزه : انگیز ه قوی نقش بسیار مهمی در موفقیت دارد. اگر شرکت در امتحان بخاطر سرکوفت جامعه باشد یا اینکه بخاطر پرستیژ و وضعیت مالی بهتر شرکت می کنید هیچکدام انگیزه های خوبی نیستند. انگیزه باید این باشد که «تغییرات راز ماندگاری است» من در مسیر طب نمی خواهم در جا بزنم و تا آنجا که ممکن است می خواهم از نظر علمی جلوتر بروم تا بیشتر مثمرثمر واقع شوم. یعنی انگیزه والا وحقیقی وماندگار باید داشته باشید. این انگیزه را کسی برایتان درست نمی کند. خودتان هستید که آن را درست می کنید. انگیزه را خودتان بسازید ، چون انگیزه ای که دیگران به شما دیکته کنند چندان ماندگاری ندارد.
2) اراده: باید تصمیم خود را واقعاً بگیرید. اینطور نباشد که هر سال یک ماه دوماه مانده به امتحان مطالعه را شروع کنید و اگر قبول نشدید سال دیگر هم همین روند را تکرار کنید. اراده و پشتکار باید بدنبال هم باشد. اراده عزم شماست و پشتکار استمرار آن است. یعنی باید واقعاً در این مسیر استوار باشید. اگر انگیزه و اراده تان خوب باشد ولی پشتکار خوب نباشد فایده ای ندارد. باید صبور باشید. باید به دوردست نگاه کنید. مسایل روزمره نباید شما را سست کند. باید منظم بوده و هر روز برنامه ریزی مشخص داشته باشید و مرتب با اراده قوی پیش بروید.
3) وقت شناسی و موقعیت شناسی: اینطور نمی شود که یک روز 4 صبح از خواب بیدار شوید ویک روز نزدیک ظهر ساعت اصلی روز را باید به این هدف اختصاص دهید. خیلی باید به این مسأله توجه کنید مطالعه زمان و مکان مناسب باید داشته باشد. زمانی باشد که آمادگی شما درحد اعلای گیرایی تان باشد نه اینکه به همه کارهایتان اولویت بدهید و آخر شب بخواهید مطالعه کنید.
4) تمرکز نمودن تلاشها در راه رسیدن به هدف : هم بخواهید درمانگاهتان را بروید. هم فلان مطب تان را بروید. هم آموزش فلان درس را برای اینکه کمک هزینه تان باشد بدهید. هم می خواهید مسافرتتان را بروید. هم میهمانی تان را بروید و هم درستان را بخوانید. این جور در نمی آید. یک زمانی باید از همه موارد فوق تا حد امکان چشم پوشی کنید. اگر انرژی تان در مسیرهای مختلف پراکنده گردد، مثلاً شب بخواهید آنکال فلان بیمارستان باشید و صبح بخواهید مطالعه کنید فایده ای ندارد.
5) بی توجهی به مسائل فرعی: چند ماهی درآمد ندارید، می خواهید ماشین بخرید یا آن را عوض کنید، رابطه شخصی تان بافلان فامیل کمرنگ شده . اگر بخواهید اول به این مسایل فرعی توجه کنید تمام انرژی شما را می گیرد. باید همه اینها فراموش شود. اگر در هنگام مطالعه دائم فکرتان به طرف مسایل فرعی سیر کند مطالعه شما بار زیادی نخواهد داشت هر چند که ساعتها مشغول مطالعه شده باشید. بی پولی و بیکاری را باید تحمل کنید. هیچوقت در شرایط ایده آل کسی موفق نمی شود. اگر شما میلیونها پولتان در بانک تل انبار شده باشد، بهترین آپارتمان و ماشین را هم در اختیار داشته باشید و ماهانه حقوق بالایی به حسابتان واریز شود دیگر شما درس خوان نخواهید بود. هیچکس در این شرایط نمی آید امتحان کنکور دستیاری بدهد . مطمئن باشید کسانی که عزم ورود به این وادی را کرده اند از نظر مالی مشکل پیدا می کنند. من خودم در زمانی که درآمد خوبی داشتم و با تخصص داخلی روزی 70 مریض می دیدم، همه را برای هدف فوق تخصص رها کردم و شرایط سختی را برای این هدف خود بر جان خریدم وتا حدی وضعیت من پیش رفت که 500 تومان در جیب نداشتم . ولی درسم را خواندم. بنابراین باید در هر شرایط دشواری کارتان را ادامه دهید.
برنامه ریزی برای مطالعه: نه خیلی زود شروع کنید و نه خیلی دیر. مطالعه خود را تا 1 روز مانده به امتحان ادامه بدهید. کسانی که تا صبح امتحان مطالعه می کنند موفق نمی شوند. از عصر روز قبل از امتحان درس را کنار بگذارید.
شرکت در یک دوره کلاسهای آمادگی دستیاری: به نظر من در یکی از کلاسهای آمادگی دستیاری با اختیار خودتان شرکت کنید چون اساتید تجربه دارند. می دانند نکات سئوالی کدام است از چه قسمتهایی سئوال طرح می شود. خیلی فرق می کند با حالتی که خودتان جسته و گریخته مطالعه می کنید و نمی دانید کجاها رابخوانید. در این مدت که در کلاس هستید فقط سعی کنید کارهای اجباری تان را که گریزی از آنها نیست انجام دهید واکثر کارهای دیگرتان را به بعد از امتحان موکول کنید. همزمان با کلاس یک دور و پس از آن دو دور مطالب مرور شود. در کلاس حتماً با همان برنامه پیش بروید. اینطور نباشد که این هفته برنامه کلاسها روماتولوژی باشد و شما برای خودتان گوارش بخوانید و از طرفی لازم نیست موقع کلاسها چند دور بخوانید. یک دور کافی است ولی خوب و دقیق. چندین بار دور زدن مطالب در حین کلاسها مثلاً چهار یا پنج دور، پیچ گوشتی انداختن به اطلاعات مغز است. کمتر بخوانید وعمیق تر بخوانید. دوره را بگذارید موقع اتمام کلاسها که آن موقع 2 دور تمام مطالب را مرور کنید. یعنی مجموعا 3 دور با برنامه زمانبندی شده.
مکان مطالعه: باید آرام و بدون استرس و تنش باشد. اگر منزل شما مکان مناسبی برای مطالعه نیست در کتابخانه مطالعه کنید. بهتر است کتابخانه بیمارستانی باشد. یعنی جایی که پزشکان مطالعه می کنند نه اینکه کتابخانه عمومی که برای کنکور سراسری آماده می شوند. بیمارستانی که در آن خاطرات دوره دانشجویی سپری شده است اولویت دارد. البته به شرط اینکه آنجا را دوست داشته باشید. اگر خانه جای مناسبی برای مطالعه باشدخیلی خوب است. البته محیط بسیار ساکت و آرام نیز مناسب نیست.
زمان بندی بر اساس تعداد سئوالات آن درس در امتحان و اهمیت آن: زمان بندی مطالعه باید بر اساس تعداد سئوال های آن درس باشد نه اینکه برای درسی که 6 سئوال از آن می آید 3 برابر بیشتر وقت بگذارید تا درسی که 20 سئوال دارد.
مطالعه بر اساس رفرانس: فقط از رفرانس مطالعه کنید.
مرور سئوالات سالهای گذشته: قبل از شروع هر درس ابتدا سئوالات سالهای گذشته را بزنید. لازم نیست خیلی به گذشته برگردید 4-3 دوره گذشته مناسب است. اول آن سئوالات را بخوانید بعد مطالعه را شروع کنید تا دستتان بیاید چه جاهایی مهمتر است در آن صورت هدف دارتر مطالعه خواهید کرد.
مطالبی که قابلیت طرح سئوال دارند مطالعه شود: بالاخره طراح سئوال یک پزشک است فقط شاید چند سال تجربه اش از شما بیشتر باشد. از جایی که قابل سئوال درآوردن نیست خیلی وقت صرف مطالعه آن نکنید. مطالبی را که مطالعه می کنید از آن سئوال بسازید .
یافته های نادر بیماری های شایع ویافته های شایع بیماریهای نادر حتماً مطالعه شود : همه مطالب بیماری های شایع را باید بلد باشید حتی یافته های نادر آن را خوب بخوانید اما سعی کنید یافته های شایع بیماریهای نادر را بخوانید چون از یافته های نادر آن کمتر سئوال طرح می شود. مثلاُ بیماری Relapsing Polychond ritis یک بیماری نادر است که احتمال طرح سئوال از آن در میان 6 سئوال روماتولوژی خیلی کم است اما اگر قرار شد نظری به آن بیافکنید بروید ببینید چه یافته شایعی را کتاب ذکر کرده است آن را یادداشت کنید و یاد بگیرید. مثلاً یافته مهم آن آئورتیت است که یک یافته خطرناک قلبی در این بیماری است که نارسایی آئورت می دهد. سعی کنید وقت خود را روی بیماریهای مهم بگذارید. وقتی برمی گردید به امتحانات گذشته و می بینید مثلاً در روماتولوژی اکثراً از لوپوس – آرتریت روماتوئید – و اسکولیت – آرتروز سئوال بوده نیایید: relapsing polych را بخوانید. یعنی اولویت بندی کنید.
مطالعه قسمت تشخیص و درمان بیماریها الزامی است: احتمال آمدن سئوالات خیلی خشک و غیر بالینی کم است. مثلاً رسپتور فلان سیتوکین در آرتریت روماتوئید چیست. این سئوالها نمی آید. بیشتر تشخیصی و درمانی است . من نمی گویم اصلاً به آنها توجه نکنید بلکه اولویت بندی کنید.
روز قبل از امتحان: این روز سرنوشت ساز است. کسی که فقط 50% شانس قبولی دارد روز قبل از امتحان می تواند طوری عمل کند که قبول شود. و بر عکس آن هم صادق است کسی که 90-80% شانس قبولی دارد طوری عمل نمایدکه موفق نشود. روز قبل از امتحان Critical است که واقعاً چه کار باید بکنید. در این روز با آرامش تمام از صبح تعدادی تست مرور کنید و آن هم تفریحی نه اینکه بطور فشرده بخواهید بار زیادی بر مغزتان تحمیل کنید. عصر چه کار باید بکنید. گردش در پارک مورد علاقه تان. این هم جنبه علمی دارد. با آرامش کامل در پارک قدم بزنید. هیچ عجله ای برای سریع برگشتن به منزل نداشته باشید. پس از برگشتن به منزل که باید تفریحی برگردید شام یک غذای کم حجم و پرکالری مصرف کنید وگرنه مضر خواهد بود. ساعت 10 شب باید به رختخواب بروید. شاید هر شب 12 می خوابید ولی آن شب باید 10 شب بخوابید. چون شاید 12 خوابتان نبرد و ممکن است بدخوابی داشته باشید و باید ضریب اطمینانتان را بالا ببرید. باید تمرکز داشته باشید. Relax باشید. به چیزی فکر نکنید و راحت به خواب بروید. اگر 15 دقیقه گذشت و دیدید خوابتان نبرد یک کاسه ماست سرد مصرف کنید این بار اگر بعد از 15 دقیقه خوابتان نبرد یک لیوان دوغ مصرف کنید. بسیاری از ناکامی ها در امتحان همین مسأله بی خوابی وکم خوابی است. آنهایی که فکر می کنند این امتحان مرگ وزندگی است این طور می شوند.
هیچ خبری نیست. اگر این جور فکر کنید خیلی بهتر است. گاهی مواقع نشدن یک کاری موفقیت در آن کار است و در حقیقت به نفع شما بوده است. اگر بگویید هر چه اتفاق افتد مصلحت من در آن بوده است. شاید به نفع آینده من بوده است که قبول نشوم. اگر با این تفکر بروید برای امتحان relax خواهید شد و براحتی خوابتان می برد.
برای اضطراب اصلاً ایندرال مصرف نکنید. بخصوص آنهایی که تپش قلب دارند. صبح روز امتحان پس از نیایش و راز و نیاز با خداوند، یک دوش بگیرید و سپس صبحانه میل کنید. صبحانه کم حجم ومقوی که مقداری عسل و خرما داشته باشد. مبادا 2 لیوان چای بخورید که اگر urination حین امتحان پیش آید وقت زیادی از شما خواهد رفت. چای بیش از یک فنجان نباشد. لباس مناسب بپوشید. قبل از امتحان 1 کیلومتر با آرامش پیاده روی کنید. اگر فاصله محل امتحان دور باشد نکند تا آنجا با اضطراب بدوید. شما را خسته می کند. 2-1 کیلومتر پیاده روی کافی است بقیه را ماشین سوار شوید. پیاده روی در مسیر پارک منزل ارجحیت دارد. 1 ساعت قبل از امتحان حتماً در محل امتحان حاضر باشید. یادتان باشد صبح روز امتحان اصلا نباید درس بخوانید. از عصر روز قبل نباید درس خوانده باشید. حتی اگر فلان مطلب را فراموش کرده اید نمی خواهد بروید با عجله ورق بزنید و آن را پیدا کنید. مطمئن باشید 1 نکته را یاد می گیرید و 5 نکته را فراموش می کنید. اگر کاری بوده تا آن موقع کرده اید دیگر بقیه اش چندان فایده ای ندارد. پس بطور خلاصه قرار شد حداقل از مهرماه شروع کنید. یک کلاس بروید. منظم بخوانید. 3 دور بیشتر نخوانید. 1 دور در زمان کلاس و 2 دور پس از آن. مطالب شایع و مهم را بخوانید. یافته های شایع بیماریهای نادر و یافته های نادر بیماریهای شایع را مطالعه کنید. هدف دار مطالعه کنید. نکات تستی را بخوانید. از مطالب مهم سئوال طرح کنید. مجدداً تأکید می کنم از عصر روز امتحان دیگر درس نخوانید.شب باید زودتر بخوابید. 1 ساعت قبل از امتحان در محل امتحان حاضر باشید.
حالا رسیدیم سر جلسه امتحان. اگر در جلسه امتحان تمرکز نداشته باشید خیلی از سئوالات را متوجه نخواهید شد همه گزینه ها را بخوانید ولو اینکه مثلاً الف کاملاً درست باشد. گاهی نتیجه یک سئوال از گزینه های دیگر کشف می شود. گزینه هایی که در آن کلماتی مثل قطعاً – همیشه – حتماً - هرگز و … دارد به احتمال زیاد غلط است چون اکثرا هیچ چیز صد در صد نیست. شاید – معمولاً – اغلب منطقی تر است. روی جرقه ذهنی اهمیت دهید. اگر یکی از گزینه ها بناگهان بنظرتان صحیح تر برسد همان را بزنید چون از ضمیر ناخودآگاهتان کمک گرفته اید. برای سئوالی که اصلاً آن را نمی دانید وقت خود را صرف نکنید یک تیک بزنید و در پایان امتحان روی آنها فکر کنید. وای بحال کسی که آخر امتحان وقت اضافه آورده و شروع کند یکی یکی به عوض کردن جوابها. هر چه درست بوده را غلط خواهد کرد. آنهایی را که با شک زده بودید و علامت گذاری کرده بودید می توانید مرور کنید و یکبار دیگر بخوانید. خدای ناکرده اگر موفق نشدید بدانید در هر مسیری هم موفقیت هست هم عدم موفقیت . شکست وجود ندارد. یادتان باشد هر عدم موفقیتی زیربنای موفقیت های آینده است. یادتان باشد خیر ما و صلاح ما در بسیاری از مواقع در موفقیت های ظاهری نیست. زندگی یک جریان است و ما در این جریان یک نقشی داریم. زندگی ظاهری شاید تمام شود ولی زندگی جریان دارد وما در هر شرایطی هستیم باید نقش خود را بشناسیم و خوب ایفا کنیم. پزشک عمومی هستیم باید نقش خود را خوب ایفا کنیم. همیشه مسیرهای زیادی برای خود داشته باشیم. این مسیر نشد مسیر دیگر. اگر به قلب خیلی علاقه دارید یک دستگاه ECG برای مطب بخرید و چهار تا کنفرانس قلب شرکت کنید ومریض بیشتری در آن زمینه ببینید.
تبادل افکار کنید و در همان زمینه کار کنید. بسیاری پزشکان عمومی فقط در یک رشته کار می کنند و از متخصص آن رشته بیشتر درآمد دارند. نحوه انتخاب رشته: آینده انسانها در انتخابشان است. اگر انسانها با هم فرق دارند انتخابشان متفاوت بوده است. سعی کنید رشته ای که علاقه دارید انتخاب کنید. چیزی بنام رشته لوکس وجود ندارد. رشته ای لوکس است که شما به آن علاقه دارید و جامعه به آن نیاز دارد و شما احساس می کنید در آن رشته موفق هستید. کسی که عاشق رشته روانپزشکی است در آن خیلی بیشتر از رشته ای که علاقه ندارد موفق خواهد شد.
خوشبختانه در رشته هایی که علی الظاهر لوکس بوده اینقدر دارد دست زیاد می شود که دیگر در هر شهر کوچک چند نفر متخصص آن رشته مشغول فعالیت هستند. زمانی فقط 50 نفر متخصص ارولوژی داشتیم الآن 600 نفر داریم.
رشته خودم داخلی بود و غیر لوکس و در حال حاضر از اینکه روماتولوژیست هستم راضی و خشنود می باشم. همیشه برای رضای خدا کار کنید و همیشه این بیت ها را مدنظر داشته باشید:
نی از تو حیات جاودان می خواهم نی کام دل و راحت جان می خواهم
نی عیش و تنعم جهان می خواهم هر چیز رضای توست آن می خواهم